Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μυστικό της “ελληνικής κρίσης”

ανα ημοσίευση από  Xrimanews.gr

Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα επικρατεί ακόμη πολιτικό χάος η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν τα πράγματα όσον αφορά στο οικονομικό μέλλον της χώρας φαίνεται πως έχει καθοριστεί: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα στηρίξουν την υπογραφή της νέας συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου 'ως έχει', ώστε να αποφευχθεί η πτώχευση και η έξοδος της χώρας από το ευρώ, καθώς τα ταμειακά της διαθέσιμα τελειώνουν περί τα μέσα Δεκεμβρίου.


Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ARD, ωστόσο, το οποίο προβλήθηκε στις 27 Οκτωβρίου αλλά και σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal το οποίο δημοσιεύτηκε το πρωί της 4ης Νοεμβρίου, προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50%, η Ελλάδα συμφώνησε στη μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα αυτά από το ελληνικό στο αγγλικό.

Με βάση την ισχύουσα μέχρι στιγμής νομοθεσία και όσο το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων παραμένει το ελληνικό, αν η Ελλάδα δεν αποφύγει την πτώχευση μπορεί να αποπληρώσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και όχι θεσμικών δανειστών (ΔΝΤ – ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς να έχει καμία νομική κύρωση. Οι δανειστές σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούνται να αποδεχτούν την αποπληρωμή στο ελληνικό νόμισμα. Έτσι η Ελλάδα μπορεί πολύ απλά να τυπώσει τόσες δραχμές όσο είναι το χρέος της στους ιδιώτες και να το ξεπληρώσει.

Αντίθετα, αν το δίκαιο αλλάξει στο αγγλικό όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου με βάση τα δύο προαναφερθέντα ρεπορτάζ, σε περίπτωση πτώχευσης η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της σε ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ισοτιμία δραχμής – ευρώ θα κυλήσει πιθανόν κάτω από το 700/1. Κάτι τέτοιο θα σημαίνει την οριστική παράδοση της χώρας στους δανειστές της, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν νομικά στην Ελλάδα είτε την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο μέσω της επιβολής επαχθών φόρων στους πολίτες είτε την κατάσχεση δημόσιας περιουσίας είτε και τα δύο ταυτόχρονα.

Η ιστορία με το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μυστικό της ελληνικής κρίσης. Μελέτη των νομικών τμημάτων των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Duke που καταρτίστηκε το Φεβρουάριο του 2011 αναφέρει σχετικά τα εξής: “Αν επρόκειτο για μία σειρά πτωχεύσεων κρατών της Λατινικής Αμερικής, όπως για παράδειγμα της Αργεντινής, τότε το χρέος θα ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ξένο νόμισμα και διεπόμενο από ξένο δίκαιο, κατά κανόνα της Νέας Υόρκης ή Αγγλικό. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας η συντριπτική πλειοψηφία των ομολόγων διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και έτσι η Ελλάδα είχε ένα πραγματικό πλεονέκτημα καθώς μπορούσε να αλλάξει το δίκαιο με αποτέλεσμα να τροποποιηθούν οι όροι των συμβολαίων των ομολόγων και έτσι να προωθήσει τις όποιες αλλαγές την εξυπηρετούσαν.”

Σήμερα περίπου 220 με 280 δις ευρώ ελληνικού χρέους διέπονται από το ελληνικό δίκαιο (αναλόγως του δικαίου που διέπει τα ομόλογα που αγόρασε η ΕΚΤ). Όπως και να έχει το ύψος του διεπόμενου από ελληνικό δίκαιο χρέους είναι εξαιρετικά μεγάλο.

Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει το δίκαιο έτσι ώστε αν το 51% των κατόχων χρέους συμφωνεί να είναι υποχρεωτική για όλους μία αναδιάρθρωση κατά 50%, 60%, 70% ή και περισσότερο (όσο λιγότερο τόσο πιο πιθανή η αναδιάρθρωση να αντέξει νομικά σε οποιαδήποτε δικαστική αμφισβήτηση της). Αφήνοντας εκτός τα ομόλογα και το χρέος που κατέχονται από θεσμικούς δανειστές και τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα αποπληρωθούν σε ευρώ, απομένουν περίπου 220 δις ευρώ.

Από αυτά, ωστόσο, περισσότερα από 100 δις κατέχονται από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς που σημαίνει πως η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει μόνη της σε συμφωνία για αναδιάρθρωση με το 51% των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων, δηλαδή σε ένα PSI, απλά και μόνο με τη συμμετοχή ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και φορέων. Το PSI αυτό θα είναι υποχρεωτικό για όλες τις τράπεζες και το κέρδος για την Ελλάδα θα είναι ανάλογο του μεγέθους της αναδιάρθρωσης. Αν αυτό είχε συμβεί εξ αρχής, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει το χρέος της κατά 147 δις ευρώ στις αρχές του 2010, μειώνοντας το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 72% μέσα σε λίγους μήνες.

Αν αυτό γίνει σήμερα τότε το ελληνικό χρέος θα μειωθεί από 110 μέχρι 154 δις ευρώ ανάλογα με το ποσοστό κουρέματος που θα επιλεγεί, δηλαδή από 50% μέχρι 70%. Στο σενάριο της μείωσης κατά 70% το ελληνικό χρέος θα μειωθεί στο 87% του ΑΕΠ άμεσα.

Όλα τα παραπάνω που αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα αποτελούν ένα μικρό τμήμα του μεγαλύτερου, ίσως, μυστικού της ευρωπαϊκής κρίσης.

Αυτό, γιατί με βάση την έκθεση των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα, το ίδιο νομικό πλεονέκτημα με αυτό της Ελλάδας έχουν, σε διαφορετικό βαθμό και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι λεγόμενες δηλαδή PIGS, υποτιμητικά από τις αγορές (γουρούνια από τα αρχικά Portugal, Ireland, Greece, Spain), κρατούν στα χέρια τους από το ξέσπασμα της κρίσης το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και όχι μόνο καθώς μπορούν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους αυτόνομα προκαλώντας τεράστιες ζημιές στους κατόχους χρέους ενώ μία τέτοια κίνηση τους θα ενεργοποιήσει την πληρωμή των ασφαλίστρων των ομολόγων τους τινάζοντας στον αέρα τράπεζες όπως οι Goldman Sachs, JP Morgan κλπ αλλά και θα προκαλέσει, πιθανόν, την κατάρρευση της ευρωζώνης, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε σήμερα,

Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας που υπάρχει τόσο μεγάλη κατοχή ελληνικού χρέους από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς, η προώθηση ενός PSI γρήγορα είναι ιδιαίτερα εύκολη νομικά.

Αλλά ας υποθέσουμε πως η Ελλάδα δε θέλει να κινηθεί εκτός συστήματος ούτε να εκμεταλλευτεί το τεράστιο πλεονέκτημα που έχει στα χέρια της. Ας θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι προκειμένου να μην απειληθεί το διεθνές και ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και το κυριότερο το ευρώ η Ελλάδα θα συνεχίζει να προσπαθεί να υπομείνει όσες θυσίες της ζητηθούν προκειμένου να εξασφαλίσει το κοινό καλό και να μην επιδιώξει μία γρήγορη, σχετικά, διέξοδο από τη δραματική θέση στην οποία έχει βρεθεί. Γιατί θα πρέπει, επιπλέον, να απολέσει το δικαίωμα να σκεφτεί και το δικό της συμφέρον αν για τον οποιοδήποτε λόγο αποδειχτεί πως οι εταίροι της είτε έκαναν λάθος στο πρόγραμμα που της επέβαλλαν και έτσι τελικά οδηγηθεί στην πτώχευση είτε τελικά αφού οι ίδιοι έχουν εξασφαλιστεί την εγκαταλείψουν στη μοίρα της;

Για ποιο λόγο η Ελλάδα αποδέχτηκε στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου να παραδώσει το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό της χαρτί για το μέλλον της και αυτό, ίσως, που ανάγκασε τους Ευρωπαίους να τη 'στηρίξουν' μέχρι στιγμής; Και γιατί οι υπόλοιπες χώρες δεν έχουν δεχτεί παρόμοια συμφωνία και συνεχίζουν να έχουν αυτό το πλεονέκτημα στα χέρια τους;

Μόλις πριν λίγες ημέρες ο γνωστός οικονομολόγος Ρουμπινί παρέδωσε στην οικία του ένα μίνι σεμινάριο σε πελάτες του όπου μίλησε για τρία θέματα, με το ένα από αυτά να είναι η κρίση στην Ευρωζώνη (το θέμα δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα από το XrimaNews.gr). Στην παρουσίαση του είπε πως το σχέδιο του ΔΝΤ και της Γερμανίας για την Ελλάδα είναι να στηριχθεί για τόσο χρονικό διάστημα όσο να είναι έτοιμος ένας μηχανισμός διάσωσης της Ιταλίας και της Ισπανίας και μέχρι τότε, όταν πια θα είναι προφανές πως τα μέτρα λιτότητας δεν πετυχαίνουν, η Ελλάδα να αφεθεί να πτωχεύσει. Ο Ρουμπινί προσδιόρισε τη χρονική στιγμή σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα. Υποστήριξε πως η ελπίδα του ΔΝΤ και της Γερμανίας είναι πως μέχρι την πτώχευση της Ελλάδας, η Ιταλία και η Ισπανία θα αντέξουν και δε θα καταρρεύσουν υπό το βάρος των δικών τους προβλημάτων.

Ας ξεκινήσουμε από το δεδομένο πως δε δεχόμαστε την παραπάνω άποψη του Ρουμπινί ως σωστή αλλά αποδεχόμαστε την πιθανότητα να μην είναι λάθος. Λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη μας πως μέχρι σήμερα η Τρόικα απέτυχε δραματικά σε όλες τις προβλέψεις της για την Ελλάδα ενώ καμία από τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας δεν έχει επιβεβαιωθεί γεννιέται το ερώτημα τί θα συμβεί αν Τρόικα και κυβέρνηση κάνουν και τώρα λάθος και η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου δε σώσει τελικά την Ελλάδα και δεν αποτρέψει την πτώχευση της.

Για τη προστασία της Ελλάδας, δεν είναι σωστότερο αν προχωρήσουμε σε αυτήν, αφού αυτό κρίνεται ως αναπόφευκτο από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, να κρατήσουμε τουλάχιστον ακέραιο αυτό το εξαιρετικής σημασίας για την επιβίωση της χώρας νομικό μας πλεονέκτημα;

Το καλοκαίρι του 2010 στο άρθρο 'Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας΄ (περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” Εκδόσεις Λιβάνη) παρέθεσα μεταφρασμένο ένα σημαντικό τμήμα της μελέτης του πανεπιστημίου Duke σχετικά με το ελληνικό χρέος και το πώς αυτό μπορεί να αναδιαρθρωθεί από την Ελλάδα αλλά και τη μετάφραση ενός τμήματος μελέτης του πανεπιστημίου Harvard για το πώς πρέπει να γίνει με τον πιο ανώδυνο δυνατό τρόπο μία αναδιάρθρωση χρέους.

Στον απόηχο της συνάντησης των ηγετών της ΕΕ στις 27 Οκτωβρίου και μόλις η γερμανική τηλεόραση δημοσίευσε την πληροφορία πως η Μέρκελ έπεισε τις τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα με αντάλλαγμα τη μετατροπή του δικαίου των ελληνικών ομολόγων από ελληνικό σε αγγλικό, δημοσίευσα το άρθρο με τίτλο “Ελληνικό το δώρο της Μέρκελ στις τράπεζες για το κούρεμα” όπου παρέθεσα τα στοιχεία όπως αναφέρονται στη μελέτη των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα.

Σήμερα, γράφω αυτό το κείμενο αφού πρώτα προώθησα τις μελέτες και το άρθρο της WSJ που αναφέρονται σε αυτό σε Έλληνες δημοσιογράφους, ζητώντας την παρέμβαση τους ώστε το θέμα να φτάσει ως ερώτημα στην Ελληνική Βουλή. Έγινε, πράγματι, συμφωνία μετατροπής του δικαίου που διέπει τα ελληνικά ομόλογα από ελληνικό σε αγγλικό, όπως ανέφερε το γερμανικό κανάλι ARD στις 27 Οκτωβρίου και όπως αναφέρει δημοσίευμα της WSJ σήμερα, 04 Νοεμβρίου και αν ναι γιατί;
Ελπίζω και τα δύο παραπάνω ρεπορτάζ να είναι ανακριβή ή λανθασμένα αλλά φοβάμαι για το τί σημαίνει για τη χώρα αν ισχύει το αντίθετο.


Πάνος Παναγιώτου
Επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
XrimaNews.gr, GSTA Ltd, WTAEC Ltd

Αλήθειες και ψέματα για τα χαράτσια

αναδημοσίευση από Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας

Τα ψέματα που σχετίζονται με τα διάφορά τέλη αρχίζουν από το ίδιο το όνομά τους. Ένα τέλος επιβάλλεται ως αντιστάθμισμα για μια υπηρεσία που προσφέρει το Δημόσιο ή ένας ΟΤΑ (π.χ. τέλη καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού κλπ). Τα ψευδεπίγραφο τέλος επιτηδεύματος είναι απλά ένας κεφαλικός φόρος που δεν έχει καμία σχέση με προσφερόμενες υπηρεσίες. Εξίσου ψευδεπίγραφη είναι και η εισφορά αλληλεγγύης, αφού τα ποσά που συλλέγονται γι’αυτήν θα καταλήξουν στις τσέπες των τοκογλύφων δανειστών-ντόπιων και ξένων.


Η επιβολή των μέτρων αυτών είναι αντικοινωνική αφού καταληστεύουν τα χαμηλά εισοδήματα, βαθαίνουν την ύφεση και οδηγούν τη χώρα στη χρεωκοπία. Είναι επιπλέον αντισυνταγματική: το τέλος επιτηδεύματος είναι ένας κεφαλικός φόρος που επιβάλλεται σε μια κατηγορία φορολογουμένων (κατά παράβαση του άρθρου 78§1 Σ.-με την ίδια λογική αύριο π.χ. θα μπορούσε να επιβληθεί κεφαλικός φόρος 300 ευρώ για τους κατοίκους της Κρήτης) και μάλιστα ανεξάρτητα από τη φοροδοτική τους ικανότητα (κατά παράβαση του άρθρου 4§5 Σ.: ίδιο ποσό ο μεγαλοδικηγόρος με τον μαχόμενο, ίδιο ποσό ο εργοδότης με τον εργαζόμενό του- π.χ. ο εργοδότης δικηγόρος με τον μισθωτό του συνεργάτη).

Αντίστοιχα αντισυνταγματική είναι και η εισφορά αλληλεγγύης αφού καταβάλλεται μόνο από τα φυσικά και όχι από τα νομικά πρόσωπα (που έχουν και μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα), επιβαρύνει τους πιο συνεπείς φορολογούμενους και όχι τους κατά συνήθεια φοροδιαφεύγοντες, ενώ επιπλέον υπολογίζεται και επί αυτοτελώς φορολογούμενων εισοδημάτων (π.χ. τόκων, μερισμάτων κλπ) που μόνο προαιρετικά δηλώνονται με τη φορολογική δήλωση.

Για όλους αυτούς τους λόγους έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή των τελών. Και για ένα ακόμα σημαντικότερο. Η κυβέρνηση και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στηρίζονται πάνω στην είσπραξη αυτών των τελών (και γι’αυτό προσπαθούν να την επιβάλλουν με κάθε μέτρο, όπως με τον συμψηφισμό της επιστροφής φόρων ή την απ’ευθείας παρακράτηση από τους μισθούς). Ένα μαζικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής μπορεί να τους κλυδωνίσει και σε συνδυασμό με τις απεργίες και τις καταλήψεις στους χώρους δουλειάς να τους ανατρέψει.

H κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει αυτό το ενδεχόμενο κατατρομοκρατώντας τον κόσμο. Η τερατολογία που διαδίδεται από διάφορα παπαγαλάκια είναι ενδεικτική

Ψέμα 1ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας κλείσουν φυλακή.

Σύμφωνα με το άρθρο 25 ν.1882/90, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 ν.3943/2011 αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα θεωρείται η μη καταβολή βεβαιωμένων χρεών άνω των 5.000 ευρώ πέραν των 4 μηνών. H πράξη παραμένει ατιμώρητη αν εξοφληθεί το χρέος. Η διάταξη που θεωρεί αυτόφωρο το αδίκημα είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στα άρθρα 2§1 και 7§1 Σ), ενώ και με την εγκύκλιο 1/2011 του Εισαγγελέα ΑΠ συνιστάται η εφαρμογή του αυτοφώρου μόνο στις κακουργηματικές πράξεις (φοροδιαφυγή άνω των 150.000 ευρώ, για τον ΦΠΑ 75.000 ευρώ)

Ψέμα 2ο Οσοι είμαστε επαγγελματίες δεν θα μπορούμε να δουλέψουμε, αφού δεν θα μας θεωρούν φορολογικά στοιχεία.

Σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 8α του ΚΒΣ ο προϊστάμενος της ΔΟΥ δεν θεωρεί στοιχεία όταν υφίσταται ληξιπρόθεσμη οφειλή άνω των 6.000 ευρώ. Για τον υπολογισμό της οφειλής δεν λαμβάνονται υπόψη οι προσαυξήσεις.

Ψέμα 3ο Εάν δεν πληρώσουμε θα μας πάρουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν θα χουμε να φάμε.

Σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΕΔΕ (Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων) δεν επιβάλλεται κατάσχεση σε μισθό, σύνταξη ή άλλη περιοδική παροχή που είναι κατώτερη των 1.000 ευρώ. Είναι δυνατή η κατάσχεση μέχρι του ¼ μισθού ή σύνταξης, εφόσον αυτό που απομένει δεν είναι κατώτερο από 1.000 ευρώ.

Ψέμα 4ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας πάρουν τα σπίτια.

Σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ.), δεν μπορεί να ληφθεί το επαχθές μέτρο της κατασχέσεως ακινήτου μεγάλης αξίας για την εξόφληση μικρής απαιτήσεως, αν ο σκοπός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με ηπιότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα

Ποια εντέλει είναι η συνέπεια της μη πληρωμής:

1η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει επιβαρύνεται με 1% προσαύξηση το μήνα επί του ποσού (άρθρο 6 ΚΕΔΕ). Δηλαδή αν οφείλει τέλος επιτηδεύματος (και αυτό δεν κριθεί αντισυνταγματικό) επιβαρύνεται με 3 ευρώ μηνιαίως

2η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα προκειμένου να εισπράξει χρήματα από το Δημόσιο, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ για ποσά άνω των 1.500 ευρώ. Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και είτε το οφειλόμενο ποσό συμψηφίζεται είτε καταβάλλεται από τον οργανισμό πληρωμής στην εφορία. Σε περίπτωση που τα χρήματα εισπράττονται μέσω της εφορίας, αυτή προβαίνει σε συμψηφισμό και για οφειλές που είναι κατώτερες των 1.500 ευρώ (ΑΥΟ 1109793/6134-11/0016/ΠΟΛ 1223/24-11-99). Στην κατηγορία αυτή δεν υπάγονται μισθωτοί ή συνταξιούχοι των ανωτέρω φορέων ή αγρότες για την είσπραξη αποζημιώσεων ή επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων

3η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα για να πουλήσει το ακίνητό του (ΠΟΛ 1223/24-11-99).Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και το ποσό που οφείλεται παρακρατείται από το τίμημα του ακινήτου. Ο αγοραστής δεν υποχρεούται να προσκομίσει φορολογική ενημερότητα.

Σε κάθε περίπτωση αν το χρέος ρυθμισθεί και καταβληθεί η πρώτη δόση εκδίδεται φορολογική ενημερότητα ισχύος ενός μηνός (ΠΟΛ 1047/28-2-2008) και θεωρούνται φορολογικά στοιχεία

Συνεπώς ακόμα κι αν κάποιος δεν πληρώσει, η τυχόν οφειλή θα καταβληθεί στις ανωτέρω περιπτώσεις είτε μέσω του τιμήματος του ακινήτου, είτε μέσω συμψηφισμού

Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν θα πληρώσουν δεν είναι υποχρεωμένοι ούτε προσφυγή να κάνουν, ούτε να υποβάλουν δήλωση αδυναμίας πληρωμής στην εφορία (την οποία μάλιστα δεν είναι υποχρεωμένη να δεχθεί η εφορία). Κανονικά εάν ήμασταν σε ένα πραγματικό κράτος δικαίου η απόφαση ενός δικαστηρίου ότι ένα τέλος είναι αντισυνταγματικό θα έπρεπε να ενεργεί υπέρ όλων και με νεότερη νομοθετική ρύθμιση να επιστρέφονται σε όσους κατέβαλαν τα ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ή να συμψηφίζονται με νεότερες οφειλές. Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Ελλάδα, το Κράτος επικαλείται συνήθως ότι η δικαστική απόφαση ενεργεί μόνο υπέρ του διαδίκου που την κέρδισε και αρνείται την επιστροφή των ποσών ή σε εξαναγκάζει σε καινούργιες δικαστικές ενέργειες. Θα ήταν συνεπώς χρήσιμο όσοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τουλάχιστον προσφυγή κατά του επιβαλλόμενου τέλους. Μαζί με τα ανωτέρω ψέματα κυκλοφορούν λοιπόν και διάφορες άλλες τερατωδίες που προσπαθούν να αποτρέψουν όσους θέλουν να μην πληρώσουν από το να κάνουν προσφυγή.

Ψέμα 1ο Για να καταθέσω προσφυγή πρέπει να πληρώσω το τέλος (ή το ½ αυτού)

Ουδέν αναληθέστερο: η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει μεν την υποχρέωση καταβολής του ποσού (για να ανασταλεί η υποχρέωση καταβολής πρέπει κάποιος να καταθέσει σχετική αίτηση αναστολής και να του χορηγηθεί), πλην όμως η καταβολή του ποσού ή μέρους αυτού δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κατάθεση ή την εκδίκαση της προσφυγής (η καταβολή του ½ του ποσού αποτελεί προϋπόθεση μόνο για την άσκηση έφεσης κατά της απόφασης που θα εκδοθεί και φυσικά μόνο επί του ποσού που θα καθορίζεται ως καταβλητέο με τη δικαστική απόφαση -άρθρο 93§3 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως τροποποιήθηκε με τον ν.3900/2010)

Ψέμα 2ο Η προσφυγή είναι πανάκριβη

Η αλήθεια είναι ότι η προσφυγή είναι πάμφτηνη. Το παράβολο για την προσφυγή είναι 2% επί του ποσού του φόρου που προσβάλλεται. Το 1/3 του ποσού του παραβόλου καταβάλλεται με την κατάθεση της προσφυγής και τα 2/3 κατά την εκδίκαση (άρθρο 277§3-4 ΚΔΔ). Κατώτατο όριο παραβόλου δεν προβλέπεται. Συνεπώς εάν κάποιος οφείλει τέλος επιτηδεύματος πρέπει να καταβάλει παράβολο 6 ευρώ (2% Χ 300 ευρώ) από τα οποία 2 ευρώ με την κατάθεση και 4 ευρώ κατά την εκδίκαση.

Η προσφυγή κατατίθεται στο αρμόδιο δικαστήριο (Διοικητικό Πρωτοδικείο) και πρέπει απαραίτητα να επιδοθεί με δικαστικό επιμελητή εντός προθεσμίας 20 ημερών από την λήξη της προθεσμίας άσκησής της και στην εφορία (άρθρο 126§1 ΚΔΔ).

Ψέμα 3ο Πρέπει να πληρώσω αμοιβή δικηγόρου

Για ποσά μέχρι 580 ευρώ δεν απαιτείται παράσταση δικηγόρου (άρθρο 27§2α ΚΔΔ)

Ψέμα 4ο Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής έχει λήξει

Κυκλοφορεί η ψευδής φήμη ότι όποιος ήθελε να κάνει προσφυγή έπρεπε να την ασκήσει μέχρι την προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης. Η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής είναι 60 ημέρες από την ημέρα που θα λάβει κανείς το σχετικό πολυεκκαθαριστικό (άρθρο 66 ΚΔΔ)

Περαιτέρω, όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα μπορεί να καταθέσει και αίτηση αναστολής της καταβολής του φόρου (το παράβολο στοιχίζει 100 ευρώ) αρκεί να μην έχει καταβάλει το φόρο (άρθρο 202 ΚΔΔ).

Σε κάθε περίπτωση βέβαια επισημαίνουμε ότι το ζήτημα δεν είναι πρωτίστως δικαστικό, αλλά πολιτικό. Η ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής του Μνημονίου είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να μπει φραγμός στην αναίρεση των κοινωνικών κατακτήσεων και συμβιβασμών μιας προηγούμενης περιόδου και στην καταβαράθρωση των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί συνεπώς καθήκον όλων μας, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών, δικαστικών υπαλλήλων να συστρατευτούμε με τις απεργίες και τις καταλήψεις των εργαζομένων, να συσπειρωθούμε σε λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές γειτονιάς που θα δημιουργήσουν ένα ευρύ δίκτυο αλληλεγγύης, αντίστασης και ανατροπής.

Και αν δεν πληρώσουμε... μία;

αναδημοσίευση από Σοφοκλέους 10

Καλύτερη χρονική συγκυρία δεν μπορούσε να υπάρχει για να αναδειχθεί η αντίθεση.Όλη η Ελλάδα, έστω το 99% για να χρησιμοποιήσουμε την πολιτική ορολογία του κινήματος «Καταλάβετε την Γουόλ Στριτ», βρίσκεται με κομμένη την ανάσα καθώς συνειδητοποιεί ότι η γερμανική λύση για ένα βίαιο κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους, της τάξης του 60% που κατά πάσα πιθανότητα έχει συμφωνηθεί, θα έχει τις εξής δραματικές συνέπειες:



1.Καθεστώς οικονομικής κατοχής, με τεχνοκράτες της Γερμανίας και των Βρυξελλών να στρογγυλοκάθονται σε υπουργεία και υπηρεσίες έχοντας τον τελικό λόγο για κάθε δαπάνη και όλη την ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου.

2.Αποσάθρωση της μικρής μας δημοκρατίας, καθώς το γερμανικό σχέδιο για το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα ψηφιστεί μεν από την γερμανική βουλή την Τετάρτη το απόγευμα, όπως ακριβώς πρόσταξε το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης τον Σεπτέμβρη, αλλά ο ελληνικός λαός, τα κόμματα, ακόμη κι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα μάθουν τις λεπτομέρειές του από Πέμπτη! Εκ των υστέρων!

3.Αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών, λόγω απωλειών που θα εγγράψουν από την απομείωση των ομολόγων που κατέχουν συνολικού ύψους 45-50 δις., που μετά από μια σύντομη στάση έως δύο χρόνια στα χέρια του δημοσίου θα περάσουν στα χέρια της Ντόιτσε Μπανκ.

4.Διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία, εγγράφοντας ζημιές ύψους 11 δις. ευρώ, από ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ύψους 21 δις. ευρώ που έχουν στα χέρια τους με κάθε μορφή διατηρούν ελάχιστες ελπίδες να εξαιρεθούν του κουρέματος.

5.Η πιο βάρβαρη λιτότητα μέχρι το 2021 και στην πράξη εφ’ όρου ζωής, με ένα και μοναδικό στόχο: την δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το βωμό θα κλείσουν σχολεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία.

6.Το χειρότερο απ’ όλα, μια λύση μεταβατική, όπως και αυτή του Ιουλίου καθώς μετά από ένα κούρεμα της τάξης του 50% το χρέος θα μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ. Μα όταν ανέλαβαν να μας «σώσουν» το χρέος ήταν χαμηλότερα, στο 115%, και η οικονομία χαρακτηρίστηκε Τιτανικός, από τον τότε υπουργό Οικονομικών. Τώρα, γιατί να θεωρείται βιώσιμο το χρέος σε αυτό το ύψος; Μεταβατική είναι η λύση και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες καθώς τα 100 δις. ευρώ που φημολογείται ότι θα δοθούν (με άγνωστο τρόπο ακόμη) για αναπλήρωση κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα τρίτο των κεφαλαίων που απαιτούνται και ανέρχονται σε 300 δισ. ευρώ σύμφωνα με την πιο πρόσφατη (18 Οκτώβρη 2011) εκτίμηση του ΔΝΤ.

7.Τέλος, προλαβαίνοντας προσπάθειες να παρουσιαστεί η λύση ως μία ακόμη επιτυχία της κυβέρνησης, να μεταφέρουμε την εκτίμηση των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της Δευτέρας, όπως γράφτηκε από τον ανταποκριτή τους στις Βρυξέλες, ο οποίος σημείωνε πως «είναι μια νίκη των πιστωτών των βόρειων χωρών με επικεφαλής τη Γερμανία οι οποίοι πίεζαν τους έλληνες ομολογιούχους να δεχτούν μια επιβάρυνση πολύ μεγαλύτερη από το δεύτερο πακέτο διάσωσης». Καθόλου τυχαίο δε, δεν είναι το γεγονός ότι τα δάνεια της Τρόικας, 65 δις. δολ. μέχρι στιγμής θα εξαιρεθούν του κουρέματος.

Απέναντι σε αυτό το ζοφερό μέλλον, συνώνυμο της χειρότερης οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που έχει ζήσει η μεταπολεμική γενιά, υπάρχει ένα παράδειγμα που όσο η Ελλάδα βυθίζεται στο βούρκο της λιτότητας, της φτώχειας και της υπερχρέωσης αποκτά όλο και μεγαλύτερη λάμψη. Είναι το παράδειγμα της Αργεντινής.


«Υπάρχει ζωή μετά την παύση πληρωμών», τόνιζε το εντιτόριαλ των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς την Παρασκευή, δύο μέρες μετά τις προεδρικές εκλογές που ανέδειξαν πρόεδρο την «βασίλισσα Κριστίνα» Κίρχνερ σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα, η οποία κέρδισε μια σαρωτική νίκη εξασφαλίζοντας το 54% των ψήφων! Η δε προεκλογική μάχη, που κορυφώθηκε την Κυριακή όταν η Ελλάδα βυθιζόταν στο πένθος, ήταν κανονική φιέστα. Κι όχι για μόνο για την Κίρχνερ. «Η αξιοσημείωτη επιρροή της οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας που ξεκίνησε μετά την υποτίμηση και την παύση πληρωμών που επέβαλε η Αργεντινή σε χρέος ύψους 100 δις. δολ. το 2001», συνέχιζε το σημείωμα της σύνταξης της αγαπημένης εφημερίδας του Σίτι.


Επομένως μετά την παύση πληρωμών, δηλαδή την μονομερή αθέτηση των υποχρεώσεων απέναντι στους δανειστές μας όχι μόνο υπάρχει ζωή αλλά είναι και πολύ καλύτερη απ’ το ζυγό των δανειστών, του κάθε Ράιχ-ενμπαχ...

Ο Έλληνας, ο άνθρωπος του μέλλοντος

Θα ανεχτούμε να μας φέρονται κατ' αυτόν τον τρόπο οι κυβερνώντες και τα εργαστήρια των χρηματοπιστωτικών οίκων;
La tolérance ?
Il y a des maisons pour ça !

Angry Greeks Vs Angry Birds

Βασίλης Μηνακάκης «Μια σειρά από μύθους κλονίζονται»

αναδημοσίευση από trikalanews

Μύθος πρώτος: «Η ΕΕ έδωσε απλόχερα- εμείς ξοδέψαμε αλόγιστα»


Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική: Το σύνολο της εισροής χρημάτων από την ΕΕ μέσω των περίφημων «πακέτων», των ΜΟΠ της περιόδου 1986-93 (471 εκατ. ευρώ), του Β΄ ΚΠΣ της περιόδου 1994-99 (12,3 δις), του Γ΄ ΚΠΣ της περιόδου 2000-2006 (26,1 δις) και του ΕΣΠΑ της περιόδου 2007-2013 (26,2 δις), αθροίζουν ένα ποσό περίπου 65 δις ευρώ. Από αυτά τα 65 δις, μέχρι τα τέλη του 2009 είχαν εκταμιευτεί τα 43 δις. Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας έναντι της ΕΕ από το 1980 μέχρι το 2009 είναι 254 δις ευρώ!

Δηλαδή: Δώσαμε 254 δις (για εισαγωγές από τις πολυεθνικές των χωρών της ΕΕ) και πήραμε 43 δις (από τα «πακέτα»).

Ακόμη και ηΕλευθεροτυπία, που ανέβαζε τα ποσά που «πήραμε» ως χώρα μέχρι σήμερα από ΜΟΠ, ΚΠΣ και ΕΣΠΑ στα 120 δις ευρώ -στο μισό δηλαδή του εμπορικού ελλείμματος- σημείωνε ότι τα 51,3 δις επιστράφηκαν σε πολυεθνικές της δυτικής Ευρώπης για προμήθεια μηχανημάτων, εξοπλισμού κ.λπ.

Μύθος δεύτερος: «Όλοι αράξαμε τσιμπολογώντας επιδοτήσεις από τους κουτόφραγκους»

Στην πραγματικότητα, το 80% των επιδοτήσεων εισπράχθηκε από το μόλις το 20% των αγροτών αλλά και μη αγροτών, με τη μερίδα του λέοντος να την παίρνουν μεγάλοι οινοπαραγωγοί ή κτηνοτρόφοι τύπου Βιβάρτια.

Το 50% του Γ΄ ΚΠΣ πήγε σε συγκοινωνιακούς άξονες με βάση τα συμφέροντα των τεχνικών εταιριών και των πολυεθνικών για εμπορικούς δρόμους ή σε προγράμματα... «κατάρτισης» που στόχευαν σε αναδιάρθρωση παραγωγής και στη μείωση του «εργατικού κόστους».

Μύθος τρίτος: «Η κοινοτική βοήθεια έδωσε ώθηση στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας».

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα χρηματοδοτικά εργαλεία, δεν ήταν καθόλου ουδέτερα, ούτε τυφλά: αποζημίωσαν κατά μερικό τρόπο το ξεκλήρισμα της παραδοσιακής αγροτικής παραγωγής. Πριμοδότησαν τις αναδιαρθρώσεις και την καπιταλιστικοποίηση της γεωργικής και της βιομηχανικής παραγωγής. Ετεροχρόνισαν την εξαθλίωση των εργαζόμενων και των αγροτών κι αποτέλεσαν μοχλό για την επιβολή νέων εργασιακών σχέσεων. Αποτελούσαν, δηλαδή, λιπαντικό μιας αντεργατικής, αντι-αγροτικής και ευρύτερα αντι-κοινωνικής πολιτικής.

Η ΕΕ πράγματι άλλαξε την όψη της Ελλάδας: για παράδειγμα από εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων πριν την ένταξη στην ΕΟΚ μετατράπηκε σε χώρα εισαγωγική. Μάλιστα, οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που θα μπορούσαν να παραχθούν στην Ελλάδα, φτάνουν κάθε χρόνο τα 5-6 δις ευρώ.

Μύθος τέταρτος: «Με την ενσωμάτωση στην ΕΕ η Ελλάδα έπαψε να είναι …τριτοκοσμική χώρα»

Στην πραγματικότητα, η τριαντάχρονη πορεία της Ελλάδας στην ΕΕ και η δεκάχρονη στο ευρώ είχε καταστροφικές συνέπειες.

•Στους μισθούς: Η Ελλάδα είναι -μαζί με το Βέλγιο- οι μόνες κοινοτικές χώρες στις οποίες οι πραγματικοί κατώτατοι μισθοί μειώθηκαν την περίοδο 2000-8. Κατά -0,5% ετησίως στην Ελλάδα και κατά -0,2% στο Βέλγιο (Εurostat). Γενικότερα, το σκληρό ευρώ και οι κανόνες της ΟΝΕ ευνοούσαν τις μεγάλες πολυεθνικές, με αποτέλεσμα οι μικρότερες εταιρείες να έχουν μόνο ένα όπλο για να είναι ανταγωνιστικές: τη μείωση του εργατικού κόστους.

•Στο ασφαλιστικό: Η ΕΕ πίεζε διαρκώς για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, τζογάρισμα των ασφαλιστικών στο χρηματιστήριο. Αυτό ακριβώς υλοποιούσαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι Ρέππα, Πετραλιά και Λοβέρδου. Κι έτσι προέκυψαν τα «δομημένα ομόλογα» του ΤΕΑΔΥ, που ως προς τον τρόπο υλοποίησης ήταν σκάνδαλα, αλλά ως προς την ουσία ήταν ό,τι ακριβώς απαιτούσαν η ΕΕ και οι χρηματαγορές για τα αποθεματικά των ταμείων.

•Στις εργασιακές σχέσεις: Ήδη από τη «Λευκή Βίβλο» του 1994 η ΕΕ πίεζε για ελαστικές σχέσεις εργασίας και μερική απασχόληση. Ακολούθησαν η λεγόμενη «ελαστασφάλεια», η οδηγία Μπολκενστάιν και τόσα άλλα, στα οποία πρωτοστάτησε ο σοσιαλδημοκράτης Γκ. Σρέντερ και η διαβόητη «Ατζέντα 2010» που προώθησε και κατεδάφισε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους. Σε αυτή την Ατζέντα και στα 7,5 εκατομμύρια Γερμανών που εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης και αποδοχές κάτω από 400 ευρώ στηρίχτηκε η άνοδος της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών πολυεθνικών.

•Στην ανεργία: Το περιβάλλον ανταγωνισμού που δημιουργήθηκε με την ένταξη στην ΕΕ και το ευρώ οδήγησε πολλές ελληνικές παραγωγικές μονάδες να μετατραπούν σε προβληματικές ή να κλείσουν. Και μπορεί οι ιδιοκτήτες τους να σώθηκαν, γιατί εντάχθηκαν σε διάφορους νόμους ή μετανάστευσαν στα Βαλκάνια, χιλιάδες εργαζόμενοι όμως έμειναν χωρίς δουλειά. Θα πει κάποιος: δεν φταίει και γι` αυτό η ΕΕ. Φταίει ότι οι ελληνικές εταιρείες δεν ήταν ανταγωνιστικές. Πώς όμως θα γίνουν ανταγωνιστικές; Με μισθούς Βουλγαρίας, ασφάλιση Αλβανίας, συνθήκες εργασίας Ταϊλάνδης και ωράρια Κίνας. Με τον τρόπο, δηλαδή, που περιγράφει το Σύμφωνο για το ευρώ.

•Στην παιδεία: Ποιος δεν θυμάται ότι τη στιγμή που οι φοιτητές ξεσηκώνονταν ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, η ΕΕ προωθούσε οδηγία που νομιμοποιούσε από την «πίσω πόρτα» τα ιδιωτικά ΑΕΙ και τα κολέγια; Κι ότι με τη λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας η ανώτατη εκπαίδευση παραδίδεται στην αγορά;

•Στην αγροτική παραγωγή: Ενώ -για παράδειγμα- η Ελλάδα ήταν αυτάρκης κι είχε υψηλή παραγωγικότητα στην τευτλοκαλλιέργεια, μείωσε κατά εννιά φορές (από 320.000 τόνους σε 35.000) τις ποσότητες που παράγει και τώρα εισάγει από τη Γερμανία και τη Γαλλία το 50% των αναγκών της. Παράλληλα, έκλεισαν τα 2 από τα 5 υπερσύγχρονα εργοστάσια ζάχαρης, ενώ τώρα ιδιωτικοποιούν και τα υπόλοιπα. Με άλλες κοινοτικές αποφάσεις, μειώθηκε η εγχώρια παραγωγή καπνού κατά 82% (παρότι η ΕΕ εισάγει το 75% των αναγκών της), βαμβακιού, βιομηχανικής ντομάτας, σταφίδας, χοιρινού κρέατος κ.ά. με ποσοστώσεις και πρόστιμα. Παράλληλα, χιλιάδες αγρότες ξεκληρίστηκαν: Το 1981 υπήρχαν 997.000 αγροτικά νοικοκυριά ενώ το 2007 είχαν μείνει 614.000 - δηλαδή σε 28 χρόνια περίπου 800.000 αγρότες εγκατέλειψαν την αγροτική δραστηριότητα. Την τελευταία 10ετία, οι αγρότες μειώθηκαν κατά 35% (από το 17% το 2000 πήγαν στο 11% το 2009 του ενεργού πληθυσμού) και το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε δραστικά, περίπου κατά 19%.

Μύθος πέμπτος: «Χωρίς το ευρώ θα ήμασταν περισσότερο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο χρεωκοπίας»

Η αλήθεια είναι ότι με ελλειμματικό ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών, είναι μοιραίο να αυξάνεται το χρέος. Τα ελλείμματα των PIGS αποτελούν προϋπόθεση για τα πλεονάσματα των γερμανικών πολυεθνικών που εκμεταλλεύτηκαν το οικονομικό περιβάλλον του ευρώ και της ΟΝΕ για να κυριαρχήσουν. Το ελληνικό δημόσιο χρέος επταπλασιάστηκε από το 1981 μέχρι την ένταξη στο Μνημόνιο. Το ευρώ -όπως άλλωστε και το «αόρατο χέρι» της θεάς αγοράς, κατά πως θέλουν οι νεοφιλελεύθεροι- δεν μας προστάτεψε από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων και την κρίση, αντίθετα τη γενίκευσε και τη μετακύλησε στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, πάνω από όλα, στους εργαζόμενους.

Μύθος έκτος: «Η ΕΕ μας προσφέρει βοήθεια για έξοδο από την κρίση»


Με μια πρώτη ματιά, η ΕΕ βοηθά την Ελλάδα να ξεπεράσει την «κρίση χρέους» προσφέροντάς της, μαζί με το ΔΝΤ, με το πρώτο πακέτο 110 δις και με το δεύτερο περίπου 120 δις.

Γιατί, όμως, η ΕΕ προσφέρει τόσο απλόχερα μια τέτοια βοήθεια, που ισοδυναμεί με τα 2/3 του ελληνικού χρέους;

Πρώτον, γιατί οι γαλλικές και οι γερμανικές κυρίως τράπεζες, που κατέχουν μεγάλο μέρος των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, φοβούνται ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία της Ελλάδας θα οδηγούσε και τις ίδιες στην κατάρρευση. Έτσι, διασώζοντας την Ελλάδα σώζουν και τον εαυτό τους. Παράλληλα, χορηγώντας τα δάνεια του Μνημονίου και του δεύτερου πακέτου, κερδίζουν χρόνο, ώστε να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα και να περιορίσουν τους κινδύνους τους.

Δεύτερον, γιατί οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές -με αιχμή τις γερμανικές- φοβούνται ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία της Ελλάδας θα οδηγήσει σε συνολική κατάρρευση το ευρώ, οπότε θα καταβαραθρωθούν οι εξαγωγές τους. Άρα, διασώζοντας την Ελλάδα σώζουν το νομισματικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να έχουν κέρδη, να πλεονεκτούν απέναντι στους ανταγωνιστές τους.

Τρίτον, γιατί το αντίτιμο της «σωτηρίας» μας -οι όροι, δηλαδή, με τους οποίους παρέχεται η «βοήθεια»- τους ωφελεί πολλαπλά: Μειώνει δραματικά το εργατικό κόστος και συντρίβει την εργασία, γεγονός που πολλαπλασιάζει τα κέρδη των εργοδοτών. Επιτρέπει στις μεγαλύτερες πολυεθνικές και τράπεζες να καταβροχθίσουν τις μικρότερες και τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας που ιδιωτικοποιούνται. Και τέλος, μέσω της αποπληρωμής των δανείων αυτών -που προφανώς δεν δίνονται άτοκα ούτε χαριστικά- τους επιτρέπει να ιδιοποιούνται ένα διαρκώς αυξανόμενο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παράγεται στην Ελλάδα. Βεβαίως, κάποιοι -και μιλώ για τους κατόχους των λεγόμενων CDS- κερδίζουν και από τις φημολογίες ή το ενδεχόμενο χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Άρα λοιπόν, στηρίζοντας την Ελλάδα στηρίζουν πρώτα από όλα τον εαυτό τους και τα κέρδη τους.Γιʼ αυτό και 50 μεγάλες γαλλικές και γερμανικές πολυεθνικές κάνουν τις τελευταίες ημέρες μια τεράστια διαφημιστική καμπάνια υπέρ της Ελλάδας.

Ποιος απʼ τους προστάτες, θα μας προστατέψει ποιος;

Τι μας νοιάζει εμάς, θα αντέτεινε κάποιος. Αφού έτσι «σωζόμαστε» από τη χρεοκοπία, όλα τα άλλα έχουν δευτερεύουσα σημασία. «Σωζόμαστε», όμως; Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το δημόσιο χρέος από 144% του ΑΕΠ όταν εγκρίθηκε το Μνημόνιο θα φτάσει φέτος στο 167%. Με άλλα λόγια, το φάρμακο έγινε φαρμάκι.

Σίγουρα σώζονται οι εργοδότες, ο ΣΕΒ. Με το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, το Σύμφωνο για το ευρώ και τα άλλα κυβερνητικά μέτρα εξασφαλίζουν μειωμένους μισθούς, ελαστική εργασία, ατομικές κι επιχειρησιακές συμβάσεις, μειωμένη φορολογία, μειωμένες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ελευθερία απολύσεων. Τι περισσότερο θα μπορούσαν να ζητήσουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους;

Σώζονται και οι τράπεζες.Τα 110 δις του πρώτου Μνημονίου είναι ακριβώς ίσα με τα 108 δις που έχουν τούς δοθεί με τα διάφορα πακέτα στήριξης των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου.

Αυτοί που σίγουρα δεν σώζονται είναι οι εργαζόμενοι.Το Μνημόνιο, το Σύμφωνο για το ευρώ, το Μεσοπρόθεσμο, γενικότερα η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ θα τους βυθίσουν στην εξαθλίωση, θα απογειώσουν τη φορομπηξία και την ανεργία, θα εξαφανίσουν την κοινωνική ασφάλιση, θα συντρίψουν την παιδεία και την υγεία, θα ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα - και το σπουδαιότερο, χωρίς φως στο βάθος του τούνελ.

Αλλά ούτε και η «εθνική οικονομία» σώζεται, καθώς με αυτούς τους όρους και με τους ασφυκτικούς μηχανισμούς επιτήρησης και προώθησης του Συμφώνου για το ευρώ και του Μνημονίου να διεισδύουν ακόμη και στον τελευταίο δήμο ή στο τελευταίο σχολείο και νοσοκομείο, η δυνατότητα για οικονομική ανάκαμψη με βάση τις λαϊκές ανάγκες μοιάζει κάτι παραπάνω από όνειρο θερινής νυκτός.

Για τους προπηλακισμούς των βουλευτών

τάδε έφη Γ. Παπανδρέου

Εύπεπτη αριστερή στοχοποίηση για απόκρυψη της εθνικής προδοσίας

Κουκουλοφόρος, εθνικός εχθρός, κυνηγιέται από τα ΜΑΤ.
πηγή http://youpayyourcrisis.blogspot.com/

Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες ένα σκηνικό συνειδητής παραπλάνησης: ο ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορείται για τους προπηλακισμούς βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, και για πλήθος άλλων δράσεων έκφρασης αντίστασης σε ένα πολιτικό κατεστημένο, το οποίο όχι μόνον δεν εισακούει τον πολίτη όταν φωνάζει, αλλά τον κτυπάει, τον ψεκάζει με ασφυξιογόνα χημικά, και τον κυνηγάει μακριά από τις συγκεντρώσεις. Η αντίσταση, δεν αφορά μόνο στα μέτρα λιτότητας και τις δραστικές περικοπές σε όλους τους μισθούς και τα επιδόματα, στην κατάργηση με έμμεσο τρόπο δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης και υγείας. Αυτά, οι περισσότερες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, θα προσπαθούσαν να τα περάσουν, και η αριστερά -παραδοσιακά υπέρ των λαϊκών μαζών- θα συσπείρωνε τον κόσμο σε κινητοποιήσεις "ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα". Το έργο, το έχουμε δει πολλές φορές. Αυτή τη φορά όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Οι όροι αποδοχής μέλους στο ΠΑΣΟΚ

Οι υπόλοιποι θα διαγράφονται από το κόμμα.

"H Ελλάδα είναι ήδη χρεοκοπημένη και τα ευρωπαϊκά δάνεια δεν συνιστούν στην πραγματικότητα βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά προς τις τράπεζες"

Δικάζεται η «βοήθεια στην Ελλάδα»

αναδημοσίευση από το Έθνος

Στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας εκδικάζεται σήμερα η προσφυγή ομάδας ευρωσκεπτικιστών ακαδημαϊκών κατά του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η Ελλάδα έχει ήδη χρεωκοπήσει, η βοήθεια θα επιβαρύνει την κρίση, να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη και να επιστρέψει στη δραχμή, υποστηρίζουν οι προσφεύγοντες.

Μία ημέρα πριν από την σημερινή έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στην Καρλσρούη, ο Γιόαχιμ Σταρμπάτι, επικεφαλής της πρωτοβουλίας και ακαδημαϊκός, ο οποίος θεωρεί αντισυνταγματική και αντίθετη προς τις ευρωπαϊκές συνθήκες την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, υποστηρίξε πως η Ελλάδα είναι ήδη χρεοκοπημένη και ότι τα ευρωπαϊκά δάνεια δεν συνιστούν στην πραγματικότητα βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά προς τις τράπεζες.


Με τα δάνεια αυτά η Ελλάδα θα βαθύνει η ελληνική κρίση, υποστήριξε ο Γερμανός οικονομολόγος και τάχθηκε υπέρ της αποπομπής της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ και της επιστροφής στη δραχμή. Με τον τρόπο αυτόν και με την ευρωπαϊκή βοήθεια στο πεδίο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, η Ελλάδα θα μπορέσει να κάνει μια νέα αρχή, εκτίμησε ο Σταρμπάτι.

Θα πρέπει να αποφασίζει το κοινοβούλιο
Ο επικεφαλής της ομάδας των επικριτών του ευρώ, χαρακτηρίζει επικίνδυνη την πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα [ΕΚΤ] για τη διάσωση των υπερχρεωμένων κρατών και η οποία αναλύεται στην αγορά κρατικών ομολόγων από τις εν λόγω χώρες. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, η ΕΚΤ χρηματοδοτεί τα χρέη των προβληματικών χωρών τυπώνοντας χρήμα και αυτό οδηγεί μακροπρόθεσμα στην εκτίναξη του πληθωρισμού.

Η "ομάδα Σταρμπάτι" υποστηρίζει επίσης ότι παραβιάζεται το δικαίωμα του κοινοβουλίου στην έγκριση του κρατικού προϋπολογισμού. Σύμφωνα με την προσφυγή, για κάθε ποσό που θα διατίθεται στις υπερχρεωμένες χώρες μέσω του μηχανισμού στήριξης θα πρέπει να αποφασίζει το κοινοβούλιο, κάτι το οποίο δεν διασφαλίζεται.

Παραβιάζεται το no bail out
Ο Γερμανός οικονομολόγος και η ομάδα του υποστηρίζουν επίσης ότι τα πακέτα βοήθειας συνιστούν παραβίαση της ρήτρας του no bail out που ορίζει ότι για τις υποχρεώσεις των κρατών-μελών δεν φέρει ευθύνη, άρα δεν επωμίζεται τα βάρη, η ΕΕ.

Η γερμανική κυβέρνηση αντιτείνει ότι η βοήθεια προς την Ελλάδα από τις χώρες της ευρωζώνης έχει εθελοντική βάση. "Εθελοντική βάση σημαίνει να δανείζει ο κ. Σόιμπλε τα χρήματά του σε όποιον θέλει", λέει ο Γιόαχιμ Σταρμπάτι. "Όταν πρόκειται όμως για τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων θα πρέπει να τους ρωτά πρώτα", λέει ο οικονομολόγος.

Στόχος της "ομάδας Σταρμπάτι" είναι μεταξύ άλλων να επιτύχουν την ενίσχυση του ρόλου της ομοσπονδιακής βουλής σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν την χορήγηση πακέτων βοήθειας στις υπερχρεωμένες χώρες.

Μια η λύση για "εθνική σωτηρία"

Ξεμπαζώνουμε και χαρίζουμε, μην το χάσετε.

Πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας ανδρείκελα των σωμάτων ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ, μαζί με τους εκπαιδευόμενούς τους, που προσποιούνται τους διαδηλωτές. Μοντέλα πλήρως εξοπλισμένα με χρήμα του ελληνικού λαού, κατάλληλα και για χημικό πόλεμο. Δοκιμασμένα σε απολυταρχικά καθεστώτα (ψευτο-δημοκρατία Ελλάδας) με επ' αορίστου εγγύηση απουσίας βούλησης, κριτικής, ανθρωπιάς και συνείδησης της δικαιοσύνης.

Βαράνε αδιακρίτως, ψεκάζουν, συλλαμβάνουν, αποτελειώνουν. Η ομάδα ΔΕΛΤΑ, εκτελεί και υπηρεσίες delivery, ακόμα και σε απόσταση από το χώρο των διαδηλώσεων. 

Τα αισθήματα αγάπης προς την πατρίδα, εκριζώθηκαν κατά την εκπαίδευση. Οι σημαίες στο πίσω μέρος των κλουβιών τους, απλά καταδεικνύουν τον εχθρό: την ελληνική κοινωνία.

Μαζί δίνεται δώρο ο αρχηγός της αστυνομίας, καθώς και ο υπουργός "Προστασίας του Πολίτη", ο οποίος έχει δοκιμαστεί (η τσίπα του) και σε εγχώριο ναυάγιο.

Εγκεκριμένο σχέδιο εξυγίανσης της οικονομίας και από το Υπουργείο Γεωργίας, τμήμα ζωικής παραγωγής. Για να μην ισχυρίζονται κάποιοι συνδικαλιστές, ότι η Ελλάδα δεν έχει πια κτηνοτροφία. Για πληροφορίες, στο σχετικό σύνδεσμο.

Δώστε, και σώστε!

Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, έχουμε ήδη χρεοκοπήσει

Απλά, θα μας το ανακοινώσουν μετά από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, για να εξασφαλίσουν το ξεπούλημα της χώρας.
Μισθοί που χάνονται στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αύξηση της φορολόγησης με "τεκμαρτό" τρόπο, κατάργηση του ίδιου του δικαιώματος αυτοσυντήρησης. Για πρώτη φορά, ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη και βασικά διατροφικά είδη, γίνονται είδη πολυτελείας. Η πρώτη κατοικία, γίνεται είδος πολυτελείας. Το ΙΧ 1100 κυβικών, δεκαετίας γίνεται είδος πολυτελείας (ποιος ξοδεύει 2500ευρώ για τη συντήρησή του;). Τέλος στη δημόσια περίθαλψη, τέλος στην φοροαπαλλαγή των ιατρικών και νοσοκομειακών εξόδων, αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ στα βασικά διατροφικά είδη.
Αν αυτό δεν λέγεται χρεοκοπία, και πρωτοφανής εξανδραποδισμός του πολίτη στον 21ο αιώνα, μόνο μια ακόμη συνιστώσα χρειάζεται για να περιγραφεί η λέξη "δούλος": το μαζικό ξεπούλημα της χώρας.
Επειδή μας χρεοκοπήσατε, και απλά δεν μας το λέτε,
επειδή μας στερείτε το δικαίωμα για παραγωγική εργασία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια,
επειδή κόπτεσθε να ξεπουλήσετε στα αφεντικά σας τη χώρα μας, κατεβαίνουμε όλοι στους δρόμους.
Και αν αγνοήσετε τη λαϊκή οργή, θα μας βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας.
Και αν μας σαμποτάρετε με "κουκουλοφόρους", θα εξαγριωθούμε.
Και αν εξαγριωθούμε, ούτε τα ελικόπτερα δεν θα προλάβετε.
Λίγη τσίπα αν σας έχει μείνει, ξανασκεφτείτε το.

(Απ)οικία

Αναδημοσίευση

του Στάθη

Η ανεργία στο 16,2%, δηλαδή οκτακόσιες χιλιάδες άνεργοι, στην πραγματικότητα, ένα εκατομμύριο.Βόμβα.
Στους νέους η ανεργία στο 42% -ο ένας στους δύο! Δεν υπάρχει σπίτι -πλην Συβαριτών χωρίς άνεργο, ή ανέργους.
Βόμβα.
Και οι Δωσιπάτριδες πουλάνε τα όπλα της χώρας, ενέργεια, λιμάνια, δρόμους, νερά, αεροδρόμια
για να προσπορισθούν πόρους για τους τόκους δύο-τριών-πέντε ετών. Κι ύστερα;

......................................

Οχι! δεν θυσιάζεται κατά εκατόμβες ο λαός προκειμένου να υπάρξει μια έστω αμυδρή ελπίδα για το αύριο, εξουθενώνεται συστηματικώς κι ενσυνειδήτως για να ξαναγίνει σκλάβος. Στο διηνεκές.

*****

Είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και οι Ελληνες πολίτες, ο λαός, ηττάται από πεμπτοφαλαγγίτες ταγούς κι ανδράποδα...

Ο Παπανδρέου πρέπει να φύγει.
Πρέπει να φύγει, είναι παράνομος. Επέβαλε το Μνημόνιο με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και τώρα πάει να κάνει το ίδιο με το «Μεσοπρόθεσμο».

Πρέπει να φύγει, είναι ψεύτης. Είπε ψέματα στον Ελληνικό Λαό, ότι «υπάρχουν τα λεφτά», για να υφαρπάξει την εξουσία.

Πρέπει να φύγει, είναι συνωμότης. Είχε μυστικές επαφές με την Γκόλντμαν Σακς, τον Στρος-Καν και Κύριος οίδε ποιους άλλους, πίσω από την πλάτη, του λαού, του κόμματός του, όλων των θεσμών.

Πρέπει να φύγει, είναι συκοφάντης. Διέσυρε τους Ελληνες διεθνώς ότι είναι «τεμπέληδες κι άχρηστοι» και συνεχίζει να το κάνει.

Ο Παπανδρέου πρέπει να φύγει, είναι ανδρείκελο. Εφερε στη χώρα Διευθυντήριο την Τρόικα και την κατέστησε φόρου υποτελή στους Τοκογλύφους εσαεί.

Πρέπει να φύγει, είναι βλαξ ή βαλτός. Μετέτρεψε το πρόβλημα δανεισμού της χώρας σε κρίση χρέους που απειλεί την ίδια της την υπόσταση και το αυτεξούσιον.

Πρέπει να φύγει, είναι ανίκανος. Δεν αντιμετώπισε τη φοροδιαφυγή, δεν σταμάτησε τη σπατάλη, δεν έκανε τίποτα για να υπάρξει οποιουδήποτε τύπου ανάπτυξη.

Πρέπει να φύγει, είναι ανάλγητος. Εφαγε τις συντάξεις, διέλυσε το Ασφαλιστικό, δημιούργησε τη γενιά των 500 ευρώ, χαράτσωσε, ξαναχαράτσωσε και εξακολουθεί να χαρατσώνει τον λαό, νέκρωσε την αγορά κι έφθασε την ανεργία στα ύψη -με έναν στους δύο νέους να 'ναι άνεργος.

Πρέπει να φύγει, είναι πουλητάρι. Πουλάει τη ΔΕΗ, τα ύδατα, τα πάντα, αφοπλίζει τη χώρα από κάθε εργαλείο ανάπτυξης, συρρικνώνει τα ΑΕΙ -ό,τι αγγίζει το κάνει κάρβουνο.

Πρέπει να φύγει, είναι δειλός. Δεν τολμάει να ανακηρύξει ΑΟΖ, φέρεται στην Τουρκία σαν να βρίσκεται η Ελλάδα υπό καθεστώς Σχεδίου Ανάν και αντιμετωπίζει το Βερολίνο ως άλλη Κομαντατούρ.

Πρέπει να φύγει, είναι επικίνδυνος. Αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα της χώρας, εσωτερικά και διεθνή, στη βάση της προσωπικής του ατζέντας, εκτός ιστορικού πλαισίου και θεσμών.

Πρέπει να φύγει, είναι ένας ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης, ανελλήνιστος, περιβεβλημένος από έναν εσμό κολλητάρια, τυχάρπαστους, απίθανους και τυχοδιώκτες. Φίλους, συμβούλους -Ελληνες και ξένους- ένα «περιβάλλον» εκτός πάσης λογοδοσίας κι ελέγχου.

Ο Παπανδρέου πρέπει να φύγει, δεν είναι σοβαρός. Είναι ικανός μόνον για όπενγκοβ και λοιπά καραγκιοζιλίκια, ενώ ταυτοχρόνως είναι ένας κοινός καλοπερασάκιας, που τρώει σούσι, ενώ εξαθλιώνει τον κοσμάκη, ένας ελαφρόμυαλος που πάει ανέμελος στα γυμναστήρια,

ενώ έχει βυθίσει τη χώρα στην κατάθλιψη και τους νέους στην απελπισία.

Ο Παπανδρέου πρέπει να φύγει, είναι ολετήρας. Τα μέτρα που παίρνει και ξαναπαίρνει δεν είναι μόνον καταστροφικά, είναι ατελέσφορα. Ενώ δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, οδηγούν την Ελλάδα απ' την αιχμαλωσία στην εξουθένωση κι εν τέλει στον διαμελισμό της...

*****

Τα εξ Εσπερίας νέφη μαύρα κι άραχλα, οι καιροί ου μενετοί, ο Παπανδρέου πρέπει να φύγει...

Εδώ και τώρα.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 11.VI.2011 stathis@enet.gr

Η "Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ" και το νέο "Σύμφωνο για το Ευρώ"

Ημέρα Άμεσης Δημοκρατίας

Υλοποιώντας την απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος (8-6-11) οργανώνουμε Ημέρα Λαϊκής Ενημέρωσης και Διαβούλευσης σχετικά με την Άμεση Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την

Παρασκευή 17 Ιουνίου στις 19:30

στην Πλατεία Συντάγματος.

Συμμετέχουν:

• Ο Γιώργος Αναστασόπουλος, Δρ. Πολιτικής & Κοινωνικής Ιστορίας
• Ο Μανόλης Γλέζος, εγχείρημα Άμεσης Δημοκρατίας στην Απείρανθο Νάξου
• Ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής πολιτικής Φιλοσοφίας και Θεωρίας Δικαίου
• Ο Γιώργος Οικονόμου, Δρ. Φιλοσοφίας/συγγραφέας
• Ο Σταύρος Σταυρίδης, καθ. ΕΜΠ/εγχείρημα Ζαπατίστας
• Όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος με ερωτήσεις και αργότερα με απόψεις.

Παπανδρέου παπατζή

Νομίζεις ότι κατεβήκαμε στους δρόμους για το ΦΠΑ; Μήπως για τον κεφαλικό φόρο, ή τις μειώσεις στους μισθούς;
Κατεβήκαμε γιατί αυτή τη χώρα, που εσύ επαίσχυντα ισχυρίζεσαι ότι σώζεις με την πολιτική σου, οι πρόγονοί μας ελευθέρωσαν με το αίμα τους. ΕΣΥ, την υποθήκευσες στα αφεντικά σου.

Κατάλαβέ το καλά:
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΑΝΕΙΟ.
Και δεν θέλουμε άλλα δήθεν σχέδια σωτηρίας.
Θέλουμε να βγούμε από το άθλιο παιχνίδι του συνεχούς δανεισμού στο οποίο μας έχετε ρίξει.
Πάρε λοιπόν τους υπόλοιπους προδότες σου, και ΟΥΣΤ!

Πως η Ευρώπη των λαών, έγινε η Ευρώπη των τραπεζών

Δανειακή σύμβαση και χρέος

αναδημοσίευση από άμεση δημοκρατία τώρα!

Στα πλαίσια της υλοποίησης της απόφασης της λαϊκής συνέλευσης της Τρίτης 31 Μαϊου, και μετά την επιτυχή διοργάνωση της ημέρας λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και την αντιμετώπιση του χρέους, τη Δευτέρα 6 Ιουνίου, η σχετική Ομάδα Εργασίας ανακοινώνει ότι:
Θα πραγματοποιηθεί και δεύτερη εκδήλωση με το ίδιο θέμα την
Παρασκευή 10 Ιουνίου στις 19:00 , στην Πλατεία Συντάγματος.Συμμετέχουν:
Ο Νότης Μαριάς, αναλύοντας τη δανειακή σύμβαση
Οι οικονομολόγοι Λεωνίδας Βατικιώτης, Κώστας Λαπαβίτσας και Σπύρος Λαπατσιώρας.
Όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος με ερωτήσεις.

Δουλειά στημένη από μέσα

... Inside Job με ελληνικούς υπότιτλους εδώ

ή πως τα κομμάτια του παγκόσμιου παζλ οικονομικών γεγονότων στήνονται εκ των ένδον επί δεκαετίες, παίρνοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα χρήματα των πολιτών ... χρησιμοποιώντας "έγκριτους" καθηγητές πασίγνωστων ιδιωτικών Πανεπιστημίων για να απενεργοποιήσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που κάθε κράτος οφείλει να έχει για να προστατεύσει την οικονομία του απέναντι σε φούσκες, τοξικά ομόλογα, και πάσης φύσης αρπακτικά ... σε ένα δίκτυο όπου κυβερνήσεις, πορνεία, ναρκωτικά και πολυεθνικές συγκεντρώνουν σε λίγους τον πλούτο του πλανήτη ... μια δουλειά αποδόμησης και συγκέντρωσης πλούτου, που απαιτεί ένα Δούρειο Ίππο, έναν Εφιάλτη, έναν Ιούδα, κάποιον που θα κάνει τη δουλειά από μέσα, μοιράζοντας ελπίδες για κάποιο ... "όνειρο" ... κάποιον που θα μοιράσει ξένο χρήμα, και ως άλλος Shylock, όταν το ομόλογό του δεν θα μπορεί να πληρωθεί, να ζητήσει ένα κομμάτι σάρκας για να ξεπληρώσει το χρέος... θα ζητήσει ένα κομμάτι γης από τη χώρα που χρωστά, την κυριότητα του νερού, τα αποθέματα λιγνίτη,  πετρελαίου, δημόσιες υπηρεσίες, τουριστικές & στρατιωτικές εγκαταστάσεις ...

... η ταινία αναφέρεται πρωταρχικά στις ΗΠΑ, ωστόσο, πρόσωπα και γεγονότα αποκαλύπτονται για το πως λειτουργούν, ποιους εξυπηρετούν... 



Αγανακτισμένες μαντινάδες

Εγώ ποτέ δεν πήρα δανεικά
μήτε από τράπεζα, μήτε από το κράτος
και βρέθηκα ο δυστυχής,
με τόκους και χρεωλύσια γεμάτος
...
Επιδότηση δε μου 'λαχε καμιά,
αν και είχα συμπληρώσει δα όλα τα χαρτιά
ήτανε που έλειπε ο μπάρμπας απ' την Κορώνη
και 'ξώμεινε η αίτηση, χωρίς ρεμούλα, μόνη
...
Με δάνεια και δανεικά,
χάνεται πατριώτ' η λευτεριά
και γω, λέει, δάνειο επήρα,
χωρίς να πάρω χρήμα!
...
Φάγαν', ήπιαν', γλέντησαν, πολλοί
κανείς τους δεν εμπήκε φυλακή
τώρα που 'ρθε ο λογαριασμός
ζητάνε να πλερώσει ο λαός;

Ποια δημοκρατία, κύριε Πετσάλνικε;

«Με αφορμή τα χθεσινά γεγονότα, κατά τα οποία ορισμένοι επιχείρησαν τον αποκλεισμό της Βουλής των Ελλήνων, οφείλω να υπογραμμίσω τους κινδύνους που ενέχουν τέτοια φαινόμενα για την ίδια τη Δημοκρατία μας. Η συλλήβδην απαξίωση θεσμών και προσώπων υπονομεύει τον Κοινοβουλευτισμό, ο οποίος αποτελεί εγγύηση που κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες από τον Ελληνικό Λαό...

Έτσι φαίνεται να δήλωσε ο πρόεδρος της Βουλής, για τα επεισόδια αποκλεισμού των βο(υ)λευτών από τους εξαγριωμένους πολίτες. Από πολίτες σαν και εκείνους που είχαν δεχθεί τάχα μου "επιδοτήσεις" για να καταστρέψουν τις βυσσινιές τους στην Τρίπολη, σαν και εκείνους που κατέστρεψαν "επιδοτούμενοι" τις βάρκες τους στη Λευκάδα, σαν και εκείνους που ετοιμάζονται να καταστρέψουν "επιδοτούμενοι" τα ελαιόδεντρα στην Κρήτη, για να φυτέψουν φωτοβολταϊκά. Οι πολίτες αγανάκτησαν με την κοροϊδία, το νοσηρό σας σχέδιο καταστροφής της παραγωγικής βάσης της χώρας ξεσκεπάστηκε πια.

Για ποια δημοκρατία μιλάτε κύριε Πετσάλνικε; Εκείνη της αφορολόγητης "αποζημίωσης" των βο(υ)λευτών; Εκείνη της "ενισχυμένης" αναλογικής που εκλέγει κυβερνήσεις με ποσοστά λιγότερα του 1/3 του πληθυσμού; Εκείνη που καταδικάζει τους πολίτες που ορθώνουν το ανάστημά τους στην υποκρισία και τον εξευτελισμό στον οποίο υποβάλονται, με την συνεχιζόμενη ατιμωρησία βο(υ)λευτών και λοιπών παρατρεχάμενων του "πολιτικού βίου του τόπου";

Οι πολίτες εξαγριώθηκαν, όχι με τη δημοκρατία και τους θεσμούς της, αλλά με εσάς τους βο(υ)λευτές, τους εξευτελιστές της: με τη δημοκρατία κατ' επίφαση, που αδιαφορεί αν τα ελληνικά προϊόντα σαπίζουν, αρκεί να ικανοποιούνται οι συμβάσεις για εισαγωγές - εξαγωγές που έχετε συνάψει, ποιος ξέρει με τι ανταλλάγματα. Που δεν διστάζει να λιώσει τον αδύναμο, και να παραγράψει τα αδικήματα του ισχυρού.

Δήθεν νοιάζεστε για τους πολίτες. Έχετε γεμίσει τις δημόσιες υπηρεσίες κοπρίτες-κομματόσκυλα, ξέρει πολύ καλά ο κ. Πάγκαλος για την πρακτική σας: διπλό όφελος, και απαξίωση των υπηρεσιών (γιατί βέβαια, δεν μπορούν οι λίγοι ικανοί που μπήκαν με την αξία τους, να βγάλουν όλη τη δουλειά) και ψηφαλάκια για τις επόμενες εκλογές.

Τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τους "θεσμούς", για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρεστε κ. Πετσάλνικε, ούτε το σάλιο μας δεν αξίζει να χαλάσουμε φτύνοντάς τους.

Τους θεσμούς της δημοκρατίας μας, τους θέλουμε πίσω ΑΚΕΡΑΙΟΥΣ και όχι ακρωτηριασμένους, όπως συμβαίνει με τη δική σας "ερμηνεία" της δημοκρατίας. Και γι' αυτή την ολάκερη, ζωντανή δημοκρατία, αυτή τη φορά θα μας βρίσκετε απέναντί σας, όλους μαζί και τον καθένα χωριστά, μέχρι να ανακτήσουμε την κλεμμένη μας αξιοπρέπεια. 

Επανακρατικοποιούνται οι επιχειρήσεις νερού στην Ευρώπη μετά από την πίεση των πολιτών

Του Γιώργου Αρχοντόπουλου, γραμματέα του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ 

αναδημοσίευση

Η Ευρώπη αναθεωρεί τη στάση της απέναντι στην ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης. Τα τελευταία δύο χρόνια, παρατηρείται μια τάση των ευρωπαϊκών πόλεων να αναλάβουν οι ίδιες τη διαχείριση της ύδρευσής τους, καταργώντας ουσιαστικά το μέχρι σήμερα πολυδιαφημιζόμενο μοντέλο της διαχείρισης του νερού από ιδιωτικές εταιρίες.

Η στροφή στη δημόσια διαχείριση του νερού στηρίζεται σε δύο βασικές ομάδες επιχειρημάτων:

α) Στον κοινωνικό ρόλο του νερού ως αγαθού το οποίο δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμη εμπορικό προϊόν που μπαίνει στη διαδικασία απόδοσης κέρδους, χρηματιστηριακής αξίας και εμπορευσιμότητας, όπως τα υπόλοιπα, καθώς επίσης και στη χρήση του ως ενός φυσικού αγαθού, απαραίτητου για τη ζωή, στο οποίο όλοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση.

β) Στη δεύτερη ομάδα επιχειρημάτων γίνεται, βασικά, ένας απολογισμός των αποτελεσμάτων της ιδιωτικοποίησης και των συνεπειών της, όπως:

• ουσιαστικά μηδενικές επενδύσεις από τους ιδιώτες
• οριακή συντήρηση των υπαρχουσών υποδομών
• αύξηση της τιμής του νερού
• μειώσεις προσωπικού με απώτερο σκοπό το κέρδος, που όμως επιφέρουν χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες-καταναλωτές
• αλόγιστη εξάντληση των αποθεμάτων, μια και σκοπός του επενδυτή είναι η αυξημένη κατανάλωση, δηλαδή τα αυξημένα κέρδη.

Τα ευρωπαϊκά παραδείγματα
Η στροφή στην τάση επανακρατικοποίησης ξεκίνησε από το Παρίσι, την πατρίδα της Suez και της Veolia, των μεγαλύτερων πολυεθνικών σε θέματα διαχείρισης ύδρευσης! Ο Δήμος Παρισίων (επί Ζακ Σιράκ) έδωσε τη διανομή του νερού με εικοσιπενταετή σύμβαση στις παραπάνω εταιρίες, έχοντας μοιράσει την πόλη μεταξύ των δύο εταιριών, σύμφωνα με τη διαδρομή του Σηκουάνα: Η Veolia την περιοχή δεξιά του ποταμού και η Suez την αριστερή όχθη. Έτσι, άλλος παρήγαγε και επεξεργαζόταν το νερό και άλλος το διένειμε, με αποτέλεσμα την αλληλοεπικάλυψη υπευθυνοτήτων. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μια σταγόνα νερού από την πηγή ως τη βρύση άλλαζε δέκα φορές υπεύθυνο διαχείρισής της!
Με τη λήξη της σύμβασης, τον Δεκέμβρη του 2009, το νερό του Παρισιού επαναδημοτικοποιήθηκε σε ένα φορέα, την Eau de Paris.
Δεν είναι, όμως, πάντα οι φορείς που παίρνουν τις αποφάσεις. Οι πολίτες οι ίδιοι, πολλές φορές, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και με εφαρμογή των δικαιωμάτων τους αποφασίζουν για το μέλλον τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ιταλία και η πόλη του Βερολίνου.

όχι άλλο δάνειοοο!

Το ευρώ μας μπλόκαρε, δεν γίνεται αποπληρωμή του χρέους ...
... η ανάπτυξη έπεσε, και η ανεργία ανεβαίνει ...

Τι κάνετε μωρέ; Σταματήστε το δάνειο!


Όχι άλλο δάααανειοοοο!!

> ... "μπαμ"

ούτε πολυθρόνες με αφρολέξ, ούτε καφέ, ούτε ουίσκι...

Πρέπει να είμαστε λίγο... "κύριοι"...
ναι
λίγο... "κοσμικοί"...
 ναι, ναι!

- περάστε, παρακαλώ, καθίστε
- τι λέτε, σας παρακαλώ περάστε πρώτος,
- τι λέτε, σας παρακαλώ
     ...επισκέψεις τακτικές... 
- περάστε παρακαλώ...

πρέπει γενικώς να προκαλούμε τον ..."σεβασμό"

ναι, ναι,
τι λέτε, τι κάνετε,
παρακαλώ, περάστε πρώτος,
ο "καιρός",
έχετε δίκαιον
δίκαιον
δικαιότατον δίκαιον
βεβαίως...

γενικά να μην σε πάρουν ότι είσαι... "κατωτέρας υποστάθμης"... είσαι "ύποπτος"
...καθωσπρέπει

ΟΧΙ!
τι όχι;
όχι δεν μπαίνω...
δεν μπαίνω μες το αυγό, ΣΚΑΩ!
     ...μωρό μου, έχει air-condition
θέλω να βλέπω!
     ...έχει τηλεόραση...
ΟΥΡΑΝΟ, ΔΕΝΤΡΑ!
     ...έχει...
ΨΕΥΤΙΚΑ!
     ... ψεύτικα, αληθινά, δεν ξέρω, πάντως έχει...
Σόλων, θα μας χωράει και τους δύο το αυγό;
     ...Και τους δυο, μωρό μου; Όχι, ο καθένας μας θα έχει από ένα αυγό... Μόνος του. "Άνεσις".
Μόνος;
     ...Μόνος
Όχι Σόλων μόνος... δεν μπορώ μόνος... δεν αντέχω μόνος Σόλων
     ...Μωρό μου, θέλεις... να μην μπούμε;
Να μην μπούμε
     ...Να βγούμε έξω;
Ναι, να βγούμε έξω!
     ...Πρέπει να ξέρεις, όμως Λουκά, ότι έξω από το αυγό δεν θα έχουμε ούτε πολυθρόνες με αφρολέξ, ούτε καφέ, ούτε ουίσκι, ούτε ψητό στα κάρβουνα, μωρό μου...
Σόλων... Σόλων... θα είμαι ολιγαρκής 
     ...Ολιγαρκής;
Από 'δω και πέρα θα είμαι ολιγαρκής, αλλά σε παρακαλώ Σόλων 
έξω! ΕΞΩ!
ΕΞΩ!
ΕΞΩ!
     ...Αφού λοιπόν θέλεις... έστω... ΕΞΩ!